Μουσιγέτης…

Μια σχισμή στην σάρκα του μήλου κι απ' όπου

Ο χειμώνας απελευθερώνεται, γενναίος

Πιο κι από μια Αρετή

Που, στα είκοσι, φίλησα

Κι έχω ακόμα το μέλι της.

Χρυσάφι ήλιος στα νερά· ο Φεβρουάριος

Γεμίζει τις υδρίες του· βοά

Η ηλιαχτίδα· για την φιλία πέθανα· πού

Να σταθώ και μην την μνημονεύσω;..

Σαββατιάτικα δώρα, τυχερός σήμερα είμαι·

Ο αέρας παίζει πάνω στους θυσανωτούς

Κλώνους των πεύκων· λιμπίζομαι

Την χαρωπή ομορφιά που κατακτούν τα πουλιά·

Πνεύμα χαρούμενο που ζεις

μέσα στα πράγματα

και

για τα πράγματα θα γίνεις μουσιγέτης..