Πρελούντιο της νύχτας…

Στο σκοτάδι κινούνται νυχτερίδες

η νύχτα

πολύτιμη

για το γεμάτο φεγγάρι της· μένω

στο τραπέζι

με τ' απλωμένα χαρτιά μου

ψαράς στην λίμνη της γλώσσας

χορός των αοράτων μπρος στα μάτια μου

οθόνη παλλόμενη- ανοικτά τα μικρόφωνα

πουθενά δεν θα πάω που δεν αγαπούν την αλήθεια μου

ευτύχισα σιωπές με πανσπερμία ντελικάτη

κατέθεσα τα διαπιστευτήριά μου

στον μέγιστο ουρανό..

ψαράς στην λίμνη της γλώσσας-

ευθείες που καμπύλωσαν, τοξωτά

παράθυρα, στέγες

ασημωμένες

από το φεγγαρίσιο φως

μάγουλα

πασπαλισμένα

με το κοκκινάδι του έρωτα

φιλί στα κλεφτά

πίσω απ' τον πευκώνα, μπροστά

από της εκκλησίας την πόρτα-

α, της αγάπης ενορχηστρωμένη μελωδία!

Χορός των αοράτων μπρος στα μάτια μου-

κλείνω τ' αυτιά μου στον θόρυβο,

γλιστρώ κάτω απ' τα σκεπάσματα

από το όνειρο θα έρθω, να έχεις τον νου σου

ανήκω στην αγάπη που δεν θα υποταχθεί σε κανέναν

στον αιθέρα διαβάζω τα είδωλα

όλα έχουν σχήμα φωτιάς που θέλει

δική της ελευθερία..