Ένας κόσμος τρέμει σαν
βλεφαρίδες που
αφήνουν στο πέρασμα
ένα ρυάκι του έρωτα
να κυλά..
Ένα
νανούρισμα να είσαι ή να μην είσαι να
σε
θωπεύουν οι ήχοι ο άνεμος
να σε
σκουντά
Και
του χιονιού η λευκότητα να σε πλάθει
σαν
ένα μωρό που ζητά με κλάμα να πνίξει
τον φόβο του..
Τετάρτη ω Τετάρτη χαρά μου!
Νόημα
δίνουν άλλο οι φτωχοί στην ζωή.
Για
την απλότητα που μου χάρισε ο ευφάνταστος κήπος
ξενυχτώ
με το φεγγάρι και είναι
λουλούδια
τα καυτά δάκρυά μου..
Α αυτός ο
τρισκατάρατος τζόγος
να μην κερδίζει
κανείς στην ζωή!
Τετάρτη ω Τετάρτη
χαρά μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου