Μυρίζω το φρέσκο χώμα, ο αέρας
φέρνει την μυρωδιά του κοντά·
Η ψυχή μου αγάλλεται· μια πεταλούδα
χορεύει κοντά στο μεσημέρι·
Ωραία χορογραφία, χαρούμενη· κάτω
από τις φιστικιές ένας στροβιλισμός από ξεραμένα
φύλλα αφήνει τον χειμώνα να γιγαντώνει
τις φιλοδοξίες του.
Δευτέρα· οι σκηνοθεσίες που μπορεί η μέρα
είναι πραγματοποιημένες μες τον γαλάζιο αέρα.
Μια σουσουράδα περπατά χοροπηδώντας
πάνω στην λασπωμένη όχθη της λίμνης.
Δεν χωρούν παρεξηγήσεις: ο Θεός
συναινεί να γίνει η όραση μία ομότιμη
με τις αισθήσεις μου θεά..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
... ο Θεός συναινεί να γίνει η όραση μία ομότιμη με τις αισθήσεις μου θεά...ΣΠ
...γίνεται ΘΕΑ,
Φίλε μου,
με την γοητεία της ποίησης...
Δες, παρακαλώ, στην Αστοριανή
κάτι για τον Ν.Καζαντζάκη...
Να είσαι καλά,
Υιώτα
Υπέροχα όμορφο.
Ευχαριστούμε !!
είναι που συγγενεύουν οι ψυχές μας και τα βλέπεις όλα όμορφα..
τα φιλιά μου Υιώτα!
Αλέξανδρε σ' ευχαριστώ…
είμαι μαγεμένος με τις φωτογραφίες σου..
πάντα..
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου