Σαν με φούρια
τα πεζοδρόμια λερώνονται με αγανακτισμένο αίμα
δακρυγόνα πετούν οι κρατούντες
αλλά το κράτος τους φθίνει και καταλύεται
είσαι έξυπνος - τις νύχτες
ξυπνάς με αγωνία βαριά
θέλεις να πεις στα παιδιά πως απόψε
σε καλεί να συνωμοτήσεις εναντίον του άδικου η φωτιά
θέλεις να αντιμιλήσεις στην μοίρα
κατηφορίζεις κατά το κέντρο, οπλοφορείς την οργή σου
θα βρεθείς στα οδοφράγματα, στα ντεραπαρισμένα αυτοκίνητα,
στους κάδους που καίγονται
απωθώντας τις τάξεις των απελπισμένων αστυνομικών
που θέλουν να αφήσουν το πεδίο της μάχης
και να τρέξουν κατά ένα ανεξιχνίαστο πουθενά.
όταν τελειώνει η μάχη
είσαι μπαρουτοκαπνισμένος σαν ένας παράξενος καλικάντζαρος
που ήρθε στην επιφάνεια και τα 'χασε
κοιτώντας όλη αυτή την φασαρία
που δεν πρωταγωνίστησε ο ίδιος δευτερόλεπτο
και είσαι
ευχαριστημένος που βλέπεις να ξημερώνει και οι καπνοί
σκηνοθετούν την νέα μέρα
που ελπίζεις να είναι για όλους πιο δίκαιη..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Caminamos hacia una sociedad más represiva, donde la libertad es un sueño inalcanzable pero jamás nos podrán quitar el amanecer y la esperanza en el mañana.
Un abrazo
Jessenia
poemas escribió comentando ..
Así que en su sociedad en que vivimos y el cambio ..
un abrazo
Δημοσίευση σχολίου