Λούζει τα μαλλιά της
Το νερό είναι ένα απολυταρχικό πολίτευμα που φυλακίζει το κορμί της
Δέονται οι αρθρώσεις της στην Ομορφιά
Όλα είναι αρμονία συνόλου
Ανάμεσα στα πόδια της, ψηλά, το αιθέριο τριανταφυλλάκι της
Είναι μια πύλη παραδείσου-
Τραγουδά σιγανά- σαν να ψάλλει
Ο ήλιος τρυπώνει απ’ τα παραθυρόφυλλα και φτάνει την αβρή της σάρκα
Κύριε δέξου με μες τον ναό αυτής της θάλασσας
Κύριε δέξου με που μ’ όλα τα φιλιά μου θέλω να την κατακτήσω!
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Δέηση στην γυναικεία ομορφιά !!!
Ποιά θα έμενε ασυγκίνητη μπροστά σε αυτόν τον στίχο???
Καλή σου νύχτα Στρατή.
Στέλλα
η Ομορφιά και μόνο- αυτή μου φτάνει!
Ως χαρίεν η Γυνή όταν Γυναίκα είναι!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου