Βήματα αργά μιας ρίζας
Μέσα στο χώμα
Πόντο πόντο- σαν να θέλει
Να κατακτήσει όσο σκοτάδι είναι χοϊκό.
Δοκιμάζει την δύναμή της, ανασαίνει
Σχεδόν νωχελικά- όμως πεισματικά κι επίμονα-
Όπως να είναι να νικήσει πάντα τελικά.
Κι αυτό το δέντρο που υψώθηκε με χρόνους
Συλλαβή την συλλαβή: σαν ένας φλοιώδης πύργος
Ευαίσθητος και κραταιός.
Τα κλαδιά του είναι φιλικό ευανάγνωστο άπειρο.
Απλώνονται μέσα στις βαθιές εύκολες νύχτες
Που ο ουρανός είναι μια σκέψη ευτυχισμένη του θεού.
Τα φύλλα του σκουπίζουνε τα δάκρυα των αστεριών:
Στιλπνά, νικηφόρα, χλωροφύλλης τεχνάσματα.
Είναι επίγραμμα ολοζώντανο που σχηματοποιεί το ήθος των πουλιών..
Αναρτήσεις
3 σχόλια:
Extiende tus alas, cree y llegarás a tocarlo.
Un abrazo
Jessenia
las plumas de aquí en España ..
de abrazos y besos ..
Great blog post, I have been looking into this a lot recently. Good to hear some more news on this. Keep up the good work!
Δημοσίευση σχολίου