Η μία λέξη ερωτεύεται την άλλη
και είναι αυτό ένας πεντοζάλης παράξενος..
Αδιαίρετα μες τον αέρα παν'
τα λόγια που μπορεί και να μην έχουν κανένα σκοπό.
Οι ομοιοκαταληξίες θάλλουν.
Μπουρίνια φωνηέντων
τσιρίζουν μαγευτικά όπως
τα μαγνητίζει ωραία η έμπνευση.
Άσε την σιωπή να γυμνάσει την ακοή σου και να ξαναβρεί
η αλήθεια την φόρμα της
τρέχοντας λαχανιασμένη
μες την γραμματική που υπερβαίνει τον ίδιο εαυτό της
φτάνοντας από στίξη σε στίξη
στο δικό της απόλυτο:
όλα γεννούν μια εθελούσια αυθαιρεσία.
Κι αυτό που είναι αόρατο είναι ξαφνικά ορατό,
είναι προσπάθεια ζωντανή να ταξιδέψεις
πάνω απ' τον χρόνο, ύστερα απ' τον χρόνο, στο φως
που ποτέ δεν εκλείπει, στην θαλπωρή
του πιο ασήμαντου σημαντικού..
Αναρτήσεις
7 σχόλια:
Κι αυτό που είναι αόρατο είναι ξαφνικά ορατό,
είναι προσπάθεια ζωντανή να ταξιδέψεις
πάνω απ' τον χρόνο, ύστερα απ' τον χρόνο, στο φως
που ποτέ δεν εκλείπει, στην θαλπωρή
του πιο ασήμαντου σημαντικού..!!!!!!!!!!
Καλό βράδυ φίλε μου!
Καλό βράδυ Μίνα!
Στρατη, ως ενας πολυ καλος γνωστης της ελληνικης, ασφαλως γνωριζεις οτι ο ανδρας γενναει και η γυναικα τικτει. Αρα ειναι και οι δυο απαραιτητοι για την δημιουργια.
Ο τιτλος μ' αφηνει να υπονοησω οτι ο αποκλειστικος γενητορας για την ποιητικη δημιουργια ειναι ο ανδρας. Αυτη την εννοια εχει ο τιτλος η εγω κανω λαθος?
Γεια σου Χαρίλαε..
Όχι ακριβώς.. εγώ θα έλεγα ότι αυτό που καταγράφεται είναι η «ποιητική στιγμή», αλλά έτσι όπως γενάτε από ένα τίποτα- δεν έχει να κάνει με αρσενικό ή θηλυκό- είναι ο Λόγος που κορυφώνεται και ξεπερνά την γραμματική και τις περιχαρακώσεις των απλών νοημάτων.
Έτσι δίνεται η έμπνευση που είναι η έκπληξη που το δευτερόλεπτο είναι δυνατότερο της ώρας και η ώρα δυνατότερη του εικοσιτετραώρου και πάει λέγοντας.
Αν το αποκρυπτογραφήσεις είναι το ανεξάρτητο ποιητικό γεγονός που δεν ορίζει κανείς τον γεννήτορα..
Να είσαι καλά!
Καλό απόγευμα!
Εννοεις οτι το ποιημα (το ποιητικο γεγονος)ειναι κατι αυθυπαρκτο? Δεν ειναι δλδ. απαραιτητο να γνωριζουμε τον γεννητορα του? Γεναται εκ του μηδενος (...απο το τιποτα)? Απλα ο δημιουργος του (ο ποιητης) ειναι μονον το μεσον, το διαμεσον, δλδ. ενα μεντιουμ η κατι τετοιο που πεφτει σε εκσταση και μεσω του χεριου του και της γραφιδας του καταγραφεται η μεσω του στοματος του απαγγελεται το ποιημα απο το οποιο χρησιμοποιηθηκε προκειμενου αυτο να "αποκτησει" ζωη, δικη του οντοτητα? Αρα η γνωση της γλωσσας, της γραμματικης της, του συντακτικου της δεν χρειαζεται να ειναι γνωστη σ' αυτο το διαμεσον ον μεσω του οποιου γεναται το ποιημα? Ο Λογος λες δεν εχει να κανει με θηλυκο η αρσενικο.
Δλδ. τι ειναι ο Λογος? Κι αυτος αυθυπαρκτος? Κι αυτος εκ του μηδενος γεναται?
Ερωτησεις κανω εγω, αν θες απαντας.
Οπως σου ειπα για μια παρουσιαση του Τιτου Πατρικιου που εγινε, η παρουσιαστρια του "ξεγυμνωσε" την ψυχη. Σε μια συνεντευξη που εχεις καταγραψει εσυ, την ημερα του θανατου του Αργυρη Χιονη, ο ερωτων κανει πολυ δυσκολες ερωτησεις!
Ο ποιητης ειναι Δημιουργος ο ιδιος, Δασκαλος. Οι μαθητες ζητουν να μαθουν κι εκεινος πρεπει να τους τα κανει... λιανα. Ποσοι και ποσοι ποιητες και λογοτεχνες δεν υπηρξαν και ποσοι σημερα ακομη υπαρχουν που διδασκουν σε σχολεια και παν/μια. Ο Εμπειρικος λεει οτι, ο ποιητης καταγραφει εμπειριες δικες του, πραγματικες η φανταστικες, αυτα που ειδε, ο,τι ακουσε, εμαθε απο αλλους η, ο,τι αλλο περιηλθε κατα καποιο τροπο σε γνωση του. Εσυ δεν συμφωνεις δλδ. μ' αυτη την αποψη?
Στο προηγουμενο σχολιο @αγνωστος/η να διαβαστει σαν υπογραφη:
Χαρ. Αλβερτος.
υγ.Επειδη αντιμετωπιζω προβληματα σε καποια, ελαχιστα, μπλογκς, μεταξυ των οποιων και το δικο σου οταν πατω δημοσιευση, χρησιμοποιησα αυτη τη μεθοδο δημοσιευσης του σχολιου μου. Σ' ευχαριστω!
Χαρίλαε
δωσμου τον χρόνο να σου πω τις απόψεις μου..
εσύ έχεις αφθονο.. ζηλεύω..
θα το κουβεντιάσουμε διεξοδικά..
καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου