ΤΩΡΑ ΕΓΩ..

Τώρα εγώ

Έχοντας κάψει τον καρνάβαλο του χτεσινού γλεντιού

Κι έχοντας πάρει

Δρόμο άλλης σκέψης..



Και λυπημένος και χαρούμενος, και πολύς και λίγος-

Είμαι ένας κι είμαι όλοι-

Μέσα μου χωράν

Σύμπαντες κόσμοι- παιδιά

Που απαρνηθήκαν τις μανάδες

Και σκαρφάλωσαν

Ψηλά σε έναν δύσκολο ουρανό..



Τι είμαι τι δεν είμαι- μουσική

Διαπερνάει τα φρένα μου:

Ήχοι πουλιών

Που έπιασαν αντίφωνο τραγούδι ψάλλοντας

Για να συνθέσουνε το πρωινό ποίημα της άνοιξης..



Περπατώ κάτω από θεόρατα δέντρα,

Δίπλα στην παράξενη λίμνη.



Χελώνες κολυμπούν δυο-δυο ερωτευμένες-

Όπως θα έπρεπε.



Κι ένας στρατός από κάμπιες που έπεσαν

Από φρεσκοπλυμένα πεύκα που τα στόλισε

Μικρά διαμάντια η βροχή-



Πάει πάει πάει..



Πάνω στο χώμα που έφριξε από την βροχή κι ωραία μυρίζει..