Του θέρους τα κοντέρ και η Δευτέρα η ριζική…

 

Σμίγουν μέσα στην χούφτα μου ο ύπνος και το καθαρό νερό,

Η νύχτα φανερώνει πούθε έρχομαι,

Περπατώ δρόμους και δρόμους

Πολίτης ενός άμορφου χάους,

Οι ώρες πάνω μου σκηνοθετήσανε την ειμαρμένη,

Τέλειωσε όλο το έγκλημα ο Οιδίποδας,

Παράξενη Δευτέρα, γέμισε τον κόσμο ευωδιές, επαναστάτησε,

Και γύρισε την Ιστορία στο υποταγμένο μας κουράγιο.

Γράφω αν πεις πηγαίνοντας για ξημερώματα,

Κοιτάω τις ώρες σε ένα παλιό ρολόι

Μήτε αεράκι έχει μήτε και απόφαση·

Όλα μετριόνται ασύλληπτα αλλιώς.

Με τα μολύβια μου αφιερώνω σκέψεις στην βραχνάδα

Του Χρόνου που μαζί μου τώρα περπατά

Στα αβυσσαλέα ορυχεία της ανάγκης.

Πιο ευανάγνωστο απόψε το να ξέρω πως πεθαίνω

Τυμβωρυχόντας πάνω στην περίσταση, γυρεύοντας

να ξεγελάσω τον αρχαίο φρουρό

Να κλέψω το χρυσόμαλλο

Δέρας, γυρεύοντας μιαν αρετή που ξεθυμαίνει

Πίσω από τον δράκο μίας τίμιας μυθολογίας…

24/7/2023