Κυρτή ελευθερία…

Γιατί θα σβήσει ο Ιούλιος κρατερές λάμψεις

Θα τον καρφώσουν στο ξύλο

Κι ένα πουλί αγουροξυπνημένο θα του κελαηδάει

Τα δέοντα

Εκεί εσύ θα ασωτέψεις κλείνοντας κι άλλο την μαραμένη καρδιά σου

εγώ θα σου μιλώ ανήκοντας στις προφητείες που λανθάνουνε

Κι αυτός που ήρθε για να φύγει θα χορτάσει σκότος

Ποτέ του δεν με τίμησε ποτέ μου και εγώ δεν τον τιμώ

Θάφτηκε κάτω από κάθε ματαιοδοξία

Εν πάση περιπτώσει: ούτε ακούγεται και τίποτα που να εξέχει απ’ την αυγή

Γλαφυρός άνεμος σπεύδει να σμίξει τα κλωνάρια πάνω στην προσήλωση

Όλα τα χρόνια ένα έργο καταδεκτικότητας με πάθος θεμελιώνω

Πριν έρθει αυτό το άγιο φως της μέρας έχω γίνει μια κατάληξη αγγέλου που σπουδάζει αξιοσύνες

Είμαι χωρίς εφόδια και

Χωρίς σκοπό.

Ε ρε πώς ξημερώνει θέλοντας βαρύγδουπη ομοιοκαταληξία!

Στον ύπνο πολύ με τυράννησες δαίμονα

Μα, από μέσα μου, ξεσπαθώνει ωραία καρδιά

Και με υπερασπίζεται, θέλει γυμνό από πάθη να με σωφρονίσει.

Ακολουθώ λοιπόν την σιωπή και την κατάνυξη

Στερέωσα όνειρα πάνω στις πλάκες της γραφής

Ο ήλιος τρυπάει με φως την ζωή μου

Κωφεύω στα στενάχωρα λογάκια του θανάτου

Ελευθερώνομαι

Κυρτός…

Αθήνα 30/7/2023