Αποκαθήλωση της καλοκαιρινής περίστασης…

Απ’ όλην την αγνότητα των προθέσεων κρατώ ένα όμορφο ρόδο

Που ομιλεί ελληνικά και με συναρπάζει.

Η μέρα είναι βέβηλη ζεστή.

Όλα τα γύρω μου των παθών υπερβάλλοντα. Κι ο Χρόνος

Σαν ένα παιχνίδι από τα πριν και πάντα χαμένο.

Οριοθετώ τις δυνάμεις μου.

Ένα αεράκι ελάχιστο μπουκώνει το μεσημέρι με φλυαρίες.

Ναρκοθετώ ένα λεξιλόγιο ντεραπαρισμένο.

Στον καθαρευουσιάνικο σκηνοθέτη του πρέπει τόλμη ποιητική.

Αλλά και στην δημοτική ωραία πέφτουνε τα τείχη.

Αφήνω να φανούν οι μαχητές.

Λέξεις των λέξεων και ω για πάντα λέξεις.

Στέλνω νοήματα να φέρουν πίσω την Αλήθεια.

Το καλοκαίρι ζει μες τις φλέβες μου.

Όσο λουφάζω τόσο απουσιάζω.

Ποντάρω όλα μου τα υπάρχοντα στην ιδεολογία των αετών.

Βλέπω παντού μια περηφάνεια…

16/7/2023