Συντριβή μίας κατακραυγής κι ενός αγγέλου…

 

Όλες οι αγρύπνιες μου πόλεμος κι εσύ η πιο σπουδαία επωδός.

Μπαλώνω ένα ‘’σύννεφο με παντελόνια’’ κανείς δεν συμπαθεί

Έναν εκπεσόντα συνάδελφο

Παρά τω θεό….. κανείς.

Αλλά ποιος νοιάζεται

Κιόλας; Παρατηρώ

Τάξεις αγγέλων και που σβήνουν λίγο λίγο την στιχομυθία μου.

Κοίτα που ναυαγώ εκεί που δεν περίμενα, εκτελώ

Συμβόλαια αγρύπνιας. Τώρα

Κάπου είσαι εσύ, λαφυραγωγείς

Τις δικές μου τοις πόλεις, αντιστέκεσαι

Στην έννομη φθορά, ενώ ο χρόνος που σε ήξερα τελείωσε και πάμε

Σ’ ένα μονόπρακτο όπου η λύπη γράφει νέα τραγωδία

Θεραπευτική.

Όπως δραπέτευσες από τους ουρανούς άντε να δω τι μόνη σου θα κατορθώσεις· τόλμη

Έχουν πολλή τα ηθικά φορτία σου· ζορίστηκε

Που σ’ έχασε ο ουρανός· βλέπεις με τις μηδαμινότητες ελάχιστα στην πράξη καταφέρνεις· κι εγώ

Που καταγράφω ιστορίες άκαιρου θανάτου

Για την θωριά σου εντελώς και συγκλονίζομαι

Και περπατώ πάνω στα βήματα που μου έδειξαν

τα αλλοπρόσαλλα φτερά σου!

Αθήνα 22/7/2023