Ποδηλατάδα στην βροχή…

Πιο πολλές πεταλιές και η βροχούλα

Μαγιάτικη, σαν ύμνος του ουρανού, που δροσίζει

Και την ψυχή μου ακόμα.

Φεύγω αλλά ξανάρχομαι

Ολοκληρώνοντας τον αστείο μου άθλο,

Η μέρα αναποφάσιστη

Σκυθρωπάζει και ξανασυζητά για λιακάδα,

Πιο κυκλοθυμική από ποτέ. Και ο ποδηλατόδρομος

Μούσκεμα από τις ψιχάλες

Μου λέει ‘’πάμε’’- δεν τα παρατώ,

Αφήνω να με κάνει η κάθε σταγόνα

Ακόλουθό της, μύστη στο ξεδίψασμα,

Όλα τα είπα όπως πάντα θα τα λέω,

Ειλικρινά και αληθινά..

30/5/2023

Όλες οι αντιδράσει