Κάτω από τον αφρό των κυμάτων η θάλασσα ψιθυρίζει φωνήεντα απόφασης-

 Κάτω από τον αφρό των κυμάτων η θάλασσα ψιθυρίζει φωνήεντα απόφασης-

Ο Χρόνος κοιμάται·

Ένα παιδί πετάει βότσαλα στην παραλία,

Ό,τι χτίζει η σιωπή το χαλά η φασαρία,

Το μεσημέρι είναι γαλανή απόληξη της μοναξιάς μου,

Έχω ένα κουρασμένο μεράκι που με κάνει καλόγερο,

Ή μιλώ ή σωπαίνω-

Αντιρρησίας σε όλα!

Από την γραφή μου τα ορυχεία της γλώσσας σκαλίζουνε βέβηλα πετρώματα·

Εικόνες πλάθω που υπερβαίνουνε την φαντασία,

Ο ουρανός αντικατοπτρίζει την μελαγχολική μου καρδιά-

Λέγω και όσα λέγω σβήνονται στο κύμα…