Η απουσία είναι μια τρύπα απ’ όπου διέφυγε
το νόημα του παρόντος.
με καθηλωτικό ένστικτο και
πρωραία αισθήματα, να ζεις
εμμένοντας στις τονισμένες σπουδές σου-
Και, όταν δεν θα υπάρχεις, των λόγων σου η βαρύτητα
ας είναι μια μονάδα μέτρησης των ηχηρών
σκιρτημάτων
όπως εσύ καθηλωμένος τα έζησες, προτού
η αξίνα σκάψει γύρω σου κι ανακαλύψει μούμιες
ταριχευμένες μες σε ψεύδος φθονερό -
να ζεις για ν’ αποκτάει χρώμα η ευθυμία· και
να γεύεσαι ετούτο το ολόχυμο
φρούτο
που άφησε το καλοκαίρι στην παλάμη σου
μέσα-
σαν μέγιστο, αήττητο μυστικό..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου