Όλα ενάντια!
Μένω σε παραγκούπολη ονείρων.
Πείσμα χρειάζομαι κι υπομονή.
Απ’ το ανύπαρκτο παράθυρο εισβάλει
Κρύο φεγγάρι εγκληματικό.
Ο κόσμος μοιάζει με πληγή που δεν θα κλείσει.
Ακούω την ψυχή του. Αυτήν
ζωγραφίζω.
Η γη το ίδιο περιστρέφεται η τρελή.
Όλο το παραμύθι γύρω μου όπως ξετυλίγεται
κάνει μια δόλια Αλήθεια να αναστενάζει.
Α ρε ταλαίπωρε ντουνιά!
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Έχει το νόημά της η αγρύπνια μου.
Ο κόσμος μοιάζει με πληγή που δεν θα κλείσει. Σ.Π.
Ποτέ δεν έκλεισαν οι πληγές του κόσμου..
Το τραγικό είναι
ότι
δεν μπορούμε εμείς
να αδιαφορούμε
κι ας γνωρίζουμε ότι οι αιώνες ποτέ δεν άλλαξαν κορμί.
Απλά, οι ενδυμασίες κάπως τους οριοθετούν ...
Σε φιλώ
από Λονγκ Άϊλαντ
με την πιο κρύα νύχτα του χρόνου !!!
Έχουμε πει ότι με τα κρύα πρέπει να φυλάγεσαι ε! πολλή δυστυχία υπάρχει στον κόσμο, και σε κάποιες χώρες ούτε που το βάζει ο νους μας πόση.
Κρίμα!
Ποτέ δεν από-θηριώθηκε ο άνθρωπος! Ποτέ!
Δημοσίευση σχολίου