Με ψυχολογία θολή και ρημαγμένη…

 

Μικρόψυχος κόσμος, αιμοδιψής-

Κάπου αναστατώνει κάπου αναστατώνεται·

Δεν ξέρω αν γελιέμαι, πάντως και ποτέ του δεν έφτιαξε,

Οκνηρός προσεγγίζει μια τιποτένια μεταμόρφωση.

Πόσο σκοτάδι με παραφυλά που ερμηνεύω

Αγωνίες βιοποριστικές, σοσιαλίζοντας ή και με ιδεολογία ακόμη

Νωπή και νεόκοπη, από ποιότητα γενέσεως κόσμου-

Το φτερωτό άλογό μου

Πετά πάνω από σεισμούς που σε φαντασία συμβαίνουνε

Με κατακρεουργεί μια οφθαλμοφανής πραγματικότητα

Δαγκώνει την ψυχολογία μου μια ρίμα που φλερτάρει με την μουσική

Πολύχρωμα.

Σε κάποια κάμαρα ο αέρας πνιγηρός και με βουλιάζει.

Ποιά ηλικία έχω; Δεν γνωρίζω.

Αγγίζω το ταβάνι της ψευδαίσθησης.

Ω status που επιφυλάσσεις

Ερήμωση σε κείνους που περήφανα ονειρεύτηκαν!

Νιώθω στο σώμα μου τριγύρω τις αναίτιες πεταλούδες

Που γκρεμίζουν στην όραση το σκοτεινό παραπέτασμα

Βάζοντας τα πιόνια τα θρασύδειλα ‘’στην θέση τους’’…

Ορέγομαι μια λύπη που δεν με χωρά

Είναι βροτή και την κατέχω!