Κατεύθυνση…

Βαριές σιωπές και επωμίζομαι κλεισούρα που βαρά το απερίσκεπτο

τύμπανο λεκτικού πολέμου.
Ως τας φρένας συντελεσμένος λευκός.
Παγώνει η πολιορκία της πραγματικότητας και εικάζω συντελούνται φόνοι που θα φοβίσουν κι εμένα.
Πόσα αγάπησα για να με βρούνε με χαρακτήρα εύπλαστο οι μοναξιές!
Δική μου πολιορκία και μόνος μου
Εξουσία ασκώ πάνω στον Χρόνο που με φθείρει.
Λαχανιάζω περιμένοντας Άνοιξη που συνθέτει ιερότητες και μουσικές ανθηρές.
Η Παναγία η Αθηνά η ακλόνητη και στυλοβάτης των λαβωμένων μου ψυχισμών…