Όταν και πάλι έφυγα και πάλι ήρθα…

Κρημνίζονται οι κόσμοι και να που ο ήλιος τους αναστυλώνει
Καλλιεπής. Αιφνίδια γεγονότα συρράπτονται ώσπου να δώσουν μια επιφάνεια
Στιλπνή. Ραγδαίες εξελίξεις περί το Τίποτα- κι αν πεις
Πως δεν σου το ‘πα ψεύδεσαι
Ολοσχερώς. Γιατί
Σε άφησα να ονειρεύεσαι αλλά πιο πολύ επιμένω
Στην αναίρεση της απαισιοδοξίας σου: όπως
Να συνθέτω μια μουσική και την αποθέτω
Στην καρδιά σου- αυτή θα νιώσει πόσο σε πόθησα και λίγο σε είχα
Και τι φεγγάρια ναυαγώ στα σεντόνια μου για να σε φτάσω
Στον πιο δικό μου ουρανό.