Τα φυτά ξυπνάνε μαζί μου, κατοικούν την ψυχή μου, με σκέφτονται,
Είναι αλληλέγγυα, δεν με κρίνουν, συμπονούνε στον πόνο μου,
Ακούνε το παράπονό μου, αγαπούν κάθε ηλιαχτίδα και, στο τέλος
Της μέρας είναι ένας άγγελος που ιδρύει μια πόλη ονείρων μέσα στην ζοφερή φυλακή της πραγματικότητας..
Είναι αλληλέγγυα, δεν με κρίνουν, συμπονούνε στον πόνο μου,
Ακούνε το παράπονό μου, αγαπούν κάθε ηλιαχτίδα και, στο τέλος
Της μέρας είναι ένας άγγελος που ιδρύει μια πόλη ονείρων μέσα στην ζοφερή φυλακή της πραγματικότητας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου