...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

20 Φεβρουαρίου 2016

Στον Παντελή.. Καλό ταξίδι!





Παίγνιο του αέρα κι ας με ξένισε η φωνή
Στα ψηλά μόνο μετρήθηκε και του περίσσεψε το θάρρος·
Νόμοι που ανομούν κι η απονιά ας κατεργάζεται θανάτους
Σπουδή πάνω απ' την σπουδή- κλαίει γελάει, πάντα εκ των έσω
Μηδενίστε το κοντέρ της ευθύτητας- ίδιος που τον περίμενα είναι:
ήρωας λαϊκός που κήρυξε, με μια συνάφεια της μουσικής, έτσι πολέμους
Τώρα μετράει την ερημιά και είναι η ομιλία του αφιερωματικά άνθη
Δίνει το τάδε του παρόν στις τύχες που δεν θα παρασταθούνε
Στην χάρη του έτσι που αγαπημένος εκοιμήθηκε
μέσα στων λουλουδιών την αγκαλιά
Και ζει στην μνήμη καίοντας τα λυρικά παράπονά του..



2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

1.Τώρα μετράει την ερημιά και είναι η ομιλία του αφιερωματικά άνθη SP


2...." σε ασπάζομαι τώρα που φεύγεις..."


Στρατή μου,
τραγική σύμπτωση, κοντά μας...την περασμένη εβδομάδα, με πάγο και καταρρακτώδη βροχή... σε δυο αίθουσες λύπης, γνωστοί, ίδια γειτονιά... ούτε που πρόφτασαν να το ανακοινώσουν... ούτε θέλησαν... ένας πόνος που λειώνει σίδερα...
Δεν πήγα... κράτησα τον εγγονό, μα έκλαιγα δίχως να μπορώ και κρατήσω τα δάκρυα... και την περιέργεια του παιδιού... Άστα, ο κόσμος είναι ίδιος παντού.

Σας αγαπώ
Υιώτα

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

κι εμείς το ίδιο αισθανόμαστε...
χωρίς άλλα λόγια.
δεν μπορώ.
με θλίβει πάντα ο θάνατος ενός νέου..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου