Λιγόλογος; Μπα· έχει ποντάρει πάνω μου η φλυαρία
Λόγους ρόδινους και τραχιές ανηφοριές των λεξιλογίων.
Καταλαβαίνετε; Εντεταλμένος να μην απουσιάζω
Από καμιάν ομήγυρη παραμυθιών· να κοίτα:
Με αγαπά ο άνεμος, τα φτερά του χτυπούν επάνω μου λέγοντας
Το κορυφαίο ψέμα των αποσκιρτήσεων· φεγγάρι
Που σε ήπια στο ποτήρι, σκυθρωπή πλεκτάνη
Της αράχνης στον εκμαυλιστικό ουρανό- φέρτην κοντά μου·
Ερωτεύομαι κι είναι ο πόνος μεγάλος· όλη η ποίηση
είναι μια λαίλαπα σκιά που καταπλάκωσε κι απόψε την σελίδα μου· και το κορίτσι
Είναι πάντα αλλού.
Λόγους ρόδινους και τραχιές ανηφοριές των λεξιλογίων.
Καταλαβαίνετε; Εντεταλμένος να μην απουσιάζω
Από καμιάν ομήγυρη παραμυθιών· να κοίτα:
Με αγαπά ο άνεμος, τα φτερά του χτυπούν επάνω μου λέγοντας
Το κορυφαίο ψέμα των αποσκιρτήσεων· φεγγάρι
Που σε ήπια στο ποτήρι, σκυθρωπή πλεκτάνη
Της αράχνης στον εκμαυλιστικό ουρανό- φέρτην κοντά μου·
Ερωτεύομαι κι είναι ο πόνος μεγάλος· όλη η ποίηση
είναι μια λαίλαπα σκιά που καταπλάκωσε κι απόψε την σελίδα μου· και το κορίτσι
Είναι πάντα αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου