Μετάβαση…

Μυθολογίες σκαρώνει το φεγγάρι και γέρνεις στην αγκαλιά μου γελώντας

Πάνω σ' ένα αστείο του άστρου·

Παντού καημός:

Στα στιλβωμένα φύλλα, ύστερα απ' την βροχή, στις λαμαρίνες των αυτοκινήτων

Που επαίρονται μια λάμψη φευγαλέα, στις κουβέντες

Μετά απ' τον έρωτα, φιλί με φιλί, στο ποίημα

Που άγγιξε το αθέατο και μουντζουρώθη'..

Προάστιο βυθισμένο σε μια σαρωτική υγρασία·

Τα δέντρα μιλούν σιγά και, ως να ξημερώσει,

Τα πουλιά φοβούνται πάνω στα μουσκεμένα κλωνάρια τους

Να κινηθούν.

Όνειρο η ζωή ή εφιάλτης;

Ζαφειρένια ευδία μετά που ο ήλιος διαιτητεύει τους αγώνες των πλασμάτων

Εξαπολύοντας θεραπευτικές μουσικές επάνω στην γαστέρα της γης.