ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ..

Όταν ακρίβυναν τα θάρρη
τα ντοκουμέντα των παιδιών δίκασαν τον κόσμο σκληρά.
παρατάχθηκαν ψυχές αθώες μέσα στο ξημέρωμα
και κοίταζαν με μάτια γαλάζια.
ένας κλειθροποιός ξεκλείδωσε την πόρτα των ουρανών
και ο ιερέας του  ήλιου εφάνη.
τα παιδιά έπιασαν κυκλικό χορό καθώς ξεκίναγε η μέρα.
απ' τα κοντά παντελονάκια τους
έβλεπες τα ωραία ποδαράκια που ούτε χώμα δεν πατούσαν.
κάτω απ' τα φορεματάκια τους
γέλαγε φωνήεν ωδικό.
ο κόσμος κατάλαβε. αυτό ήταν μια άλλη δικαιοσύνη
απ' όλους θεσπισμένη και αποδεκτή.
τα παιδιά κοιμήθηκαν
κάτω από το άσπρο σύννεφο
μες την καρδιά μας
εκεί ψηλά
σε ένα αλώνι ιδεατό..