Από την νύχτα κι όσο ν’
ανοίξω τα μάτια μου
Ο χρόνος έχει
προχωρήσει πιο πολύ κι από ‘να άστρο
Που όλον τον ουρανό
επωμίστηκε..
Τα αιμάτινα ψηφία του
έρωτα
Προσκολλώνται στο πάζλ
των ουρανών.
Εκεί που λείπεις
έρχομαι και σε ψάχνω.
Μακρινή αγκύλη που
χωρά όλες τις μαθηματικές νουθεσίες.
Φιλί το φιλί η
απόσταση -και ας είναι μεγάλη- καταρρέει.
Ανεμίζει η μπουγάδα
των απραγματοποίητων πόθων.
Γράφω την φλόγα του
νου που σφετερίζεται
Μια προσιτή
αιωνιότητα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου