νόστιμον ήμαρ

Το πουλί με το ράμφος του σπάει μια σταγόνα βροχής-

Το διαμάντι της κρέμεται πάνω στο μυτερό χειλάκι του και πέφτει 
ύστερα μέσα στο κοχλιάριο της γης.

Νομίσματα κι ας μην εξαργυρώνεται που έχει η αγάπη!

Δωρική λιτότητα των σπιτιών-

Απέξω το φως ακονίζει την πέτρα τους-

Όλα έχουν κόστος ενός φιλιού και μιας ελπίδας-

Αχνίζει το νερό, εξαχνώνεται-

Οι κοινωνίες των πουλιών παθιάζονται να πουν για μία αποδημία 
που επιβεβαίωσε το νόστιμον ήμαρ που ζω.