...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

21 Σεπτεμβρίου 2014

Το γαλάζιο…






Ένα αμφίβολο κάτι που τραμπαλίζεται κάτω από την ζέστα που δεν λέει να πάψει.
Ο Σεπτέμβριος, η λιακάδα, το μεσημέρι.
Πράγματα που χάνουν το ειδικό τους βάρος πριν μεταγλωττιστούν στην καθομιλουμένη των πουλιών.
Σαν ψαλμωδία ο αέρας. Βουίζει κάτι λίγες στιγμές κάτω από τις φιστικιές.
Η σκέψη μου εξαερώνεται και γράφει ατασθαλίες κάτω από το γαλάζιο που λειτουργεί σαν ένας ιδανικός δυναμίτης.


2 σχόλια:

Kate'sCakeBox είπε...

Το γαλάζιο μας ξεσηκώνει τις αισθήσεις μας φρεσκάρει το ''είναι΄΄ μας και ανανεώνει τις σκέψεις..υπέροχο!καλό σου απογευματάκι φίλε μου!

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Kate'sCakeBox

Να είσαι καλά κι εσύ και να γράφεις..
Καλό βράδυ!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου