Και τώρα που το σκέφτομαι…

Εκείνα που γκρεμίστηκαν τα φύλαξα και προσπάθησα με σπουδή να τα αναστυλώσω.

Ήτανε βλέπεις ζόρικες κι οι εποχές. Αγρίεψε ο άνθρωπος.

Τόσο θηρίο μέσα του και πώς να ησυχάσει…

Κάτι φορές έκλαψα πάνω σε μία λέξη που την είχα κι όμως μου έλειπε.

Μπορεί η ποίηση να σκηνοθέτησε κοντά μου ωραία, αλλά και εγώ πολύ της δόθηκα.

Έφυγα από τις συμμορίες, έφυγα. Πουθενά δεν ανήκω

παρά μόνο σε ένα άγουρο φεγγάρι

που κάνει την ανάγνωση της νύχτας

παιχνιδάκι στρωτό..