Σαββατόβραδο…

Εξαιρετικά το απόγευμα ντύνεται ψύχρα και νοστιμεύει τις μουριές που θάλλουν ακίνητες σαν καρυάτιδες φωνής.

Η ποίηση νομιμοποιεί την αυταρέσκεια των ευκάλυπτων.

Λακωνικό φως ακονίζει την θαλπωρή των σπιτιών.

Ώχρα και των γονέων, ώχρα στους τοίχους της γειτονιάς.

Λιλιπούτεια σπουργίτια τιτιβίζουν για μια κατορθωμένη θύελλα.

Το σαββατόβραδο μιλά αφήνοντας το σαπούνι να λουστράρει τα σώματα έως να βγούνε στο πλατύσκαλο της σκηνής.

Το θέατρο της νύχτας πάει και έρχεται..