Σε μια λακκούβα του δρόμου
πίνουν νερό τα σπουργίτια
και παίζουν τρελά
σαν να βακχεύουν
μες το αποβροχάρικο μεσημέρι
που ο Σεπτέμβριος έφερε.
Άσπρα πλοιάρια νεφών στον ουρανό αρμενίζουν.
Ήτανε το λοιπόν τόσο μεγάλη η ουράνια θάλασσα; Εδώ
που το Σαββάτο ακουμπά την καρδιά μου
και τολμηρές εικόνες θησαυρίζω
από της φύσης το άλμπουμ
το πλατιά χρυσοκέντητο..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου