Η νύχτα εδραιώνεται επάνω στις παραφυάδες…
Ντροπαλή μέλισσα που το πρωί θα παίξεις με τον
ήλιο
η χαρά δικαιωματικά σου ανήκει. Βγες στο φως
και τρύγα την πεμπτουσία του αρώματος, πιες
την πρωινή δροσιά των λουλουδιών, μαγεμένη
από το φλάουτο της βιολέτας, μυστηριακή κόρη
του ανέμου
που φέρνει τις ντροπές της γης
στο προσκήνιο,
φεύγοντας μες του διθυράμβου την ορμή και στου
μεσημεριού
το πέλαγο.
Α πόσο σου πάει ο άνεμος, αυτός ο αγύρτης
που σκουντά τα σκουλαρίκια σου και σηκώνει
την κλαρωτή πλισέ σου φούστα! Στον καιρό
που εσύ είσαι ένα ζουζουνάκι που με το άρωμα
έπαιξε και που
στου ήλιου μέσα το θάμπος εχάθη᾿..
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Γειά σου Στρατή φίλε μου,ήρθα να σου δώσω στίγμα ότι επέστρεψα απο διακοπές και να σου στείλω λίγο απο το κυκλαδίτικο αεράκι που έφερα είδα τον άνεμο τον αγύρτη τον δικό σου που είναι μοναδικός..ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς καλά.θα τα λέμε τώρα..
Γεια σου και σένα! Ελπίζω να πέρασες καλά και να φόρτωσες μπαταρίες.
Θα χαρώ να τα λέμε..
Το φθινόπωρο θέλει παρέες..
Δημοσίευση σχολίου