Πρωτεύουσες προτάσεις και δευτερεύουσες ζωές
Η λογοτεχνία χτενίζει ένα κεφάλι αλλοπρόσαλλο
Η τέχνη κατανοεί τον κόσμο
από την αθέατη μυστηριακή πλευρά του- ωστόσο
Ο καλλιτέχνης είναι σκλάβος του απύθμενού του εγώ
Που τρέμει σαν το ψάρι όταν βγει
από τα ύδατα του της φιλοδοξίας.
Αυτά εδώ
τα άλλα παραπέρα
Σαν σαλιγκάρια που αραδίζουν πάνω σ’ ένα φύλλο
που κρατάει δροσερές
Σταγόνες απ’ την σιγανή βροχή
πάει ο μήνας
Οι ταξιαρχίες των πουλιών ανασυντάσσονται
να αντέξουν της ψύχρας το μένος.
Βδομάδα άρχισες με μία πνιγηρή
Σκόνη που μου μπουκώνει τα πνευμόνια.
Γράφω μόλις γυρίζω απ’ την δουλειά.
Είναι που μελανός νιώθω καλύτερα.
Θυμάμαι που συνήθισα να σημειώνω πάνω σε χαρτάκια
Τις λέξεις την μοίρα μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου