Στους άλλους χρόνους…

Μέσα σε πολλαπλούς χρόνους, στο διάκενο

Μιας νίκης και μιας αστραπής, στον ξαφνικό

ειρμό που ένα σύννεφο ορίζει,

Κάθεσαι ανατέλλοντας δίπλα στους λεπτοδείχτες, κάτω

Απ’ την στεφάνη μιας ατσάλινης ελευθερίας.

Περιώνυμη θύελλα που στροβιλίζει

τις λυγερόκορμες πικροδάφνες

Στο πάρκο με τις φιστικιές. Δέσε

τον άνεμο στο άρμα της έμπνευσης

Τυράννησε

τον άνεμο, ανέβα

Στο κατοπινό φωνήεν του δειλινού – και δες

Πίσω απ’ τα φαινόμενα: εκεί

Που ο χώρος συγχωνεύεται μες τον χρόνο- υποταγμένος

Κάτω από την ήσυχη ψιχάλα,

στην αρχή μιας βροχής

Που γυαλίζει τις πέτρες να αστράψουν

σαν αίνιγμα

Που καρτερεί μια λύση ισάξια

με τα φορτία

του φεγγαριού και της νύχτας..