Η ποίηση όπως και αν την δεις…

Τώρα πια έχω πολλά μοναστήρια, τώρα πια δεν με συναντάει κανένας.

Στην αγορά 
που βρίσκεις 
κάθε λογής φρούτo

λείπει λοιπόν η αφεντιά μου.

Το ξέρετε: ξημερώνομαι

ανάμεσα σε σελίδες 
τερπνές

αγγίζοντας ένα σώμα 
ανυπόταχτο, 
ένα θείο καμάρι

που κόβει φλέβες για την πάρτη του 
ο Θεός..

Τώρα πια

η ποίηση είναι το φαντασμαγορικό μαξιλάρι μου!