Της ραψωδίας το κορίτσι..

Το νερό γυαλίζει

σαν μια απόφαση και το σώμα

πάνω στον βράχο, μειδιά

με όλη την επιδερμίδα του, το σώμα

είναι μια αγωγή υπερηφάνειας

που διαβάζει

το νερό

κι όταν βυθίζεται εντός του πιο πολύ

και πιο ωραία

το θωπεύει.

Ο ήλιος γεμίζει την κάννη του, πυροβολά

μες την ερημιά του τοπίου –και το πρωί

γελά ευτυχισμένο

σαν μιας ραψωδίας

η κατάληξη

όπου ο ήρωας

νικά

και κλέβει το κορίτσι

που τον ερωτεύεται..