Ο ΓΑΜΟΣ..
Πέφτει το απόγευμα σαν χάδι απαλό και ο γαμπρός
Μπροστά από την εκκλησία με
τ’ ατσαλάκωτά του ρούχα περιμένει
η νύφη να φανεί που άργησε
για να του γίνει ο χρόνος λίγο πιο μαρτύριο.
Και όταν ήρθε εκείνη φώτισε ο τόπος
Μες τ’ άσπρα τούλια της ντυμένη και τα γιασεμιά
Λευκό αθώο περιστέρι που ζητάει το φιλί και την ψυχή.
Έσκυψε τότε και γλυκά την φίλησε.
Και πάνε μέσα που ο γέροντας με απαλή φωνή
Τους καλωσόρισε και λόγια τέτοια είπε
Που γέννησαν ελπίδες οι στιγμές.
Όμορφα ακούστηκαν οι ευχολογίες.
Με έναν τρόπο και εγώ τις θέλησα.
Αρσενικό και θηλυκό ενώθηκαν σαν από ιερό σημάδι
Να πάει η ζωή μπροστά.
Κι όπως χορεύανε τον Ησαΐα
Δάκρυσε η μάνα δάκρυσε ο πεθερός
Κι η εκκλησία φωταγωγήθηκε
από τις συγκινήσεις.
Φιλί γλυκό ευαγγέλιο που ανάνηψαν οι αγάπες
Οι καλεσμένοι ευχήθηκαν κι η νύχτα ήρθε
Για να αρχίσουν οι χοροί και τα τραγούδια.
Πρώτη η νύφη κι ο γαμπρός πρώτη η συμπεθέρα
Και με το φλάμπουρο ο γαμπρός μπροστά
Που ο χορός σε έναν κύκλο ξεκινά.
Στο σπίτι τα κολλαριστά κεντήματα
Σαν όπως που με ζαχαρόνερο τα έφτιαχνε η γιαγιά μου
Και τώρα γέμισαν με όμορφα γλυκά
Όπως η Δήμητρα της γονιμότητας
από αρχαίων παράγγελνε.
Κι εγώ που ήξερα ότι απάνω απ’ όλα τα μυστήρια
Το πιο μυστήριο είναι ν’ αγαπάς
Χαιρόμουν τόσο που έβλεπα να ζει ο έρωτας
που θέλησε ωραία να τους σμίξει.
Κρατάει ο χορός κι αλλάζει χέρια
Το φλάμπουρο με τον συμβολισμό του
Σαρακατσάνικο ευγονικό σημάδι
Που πάντρεψε της ειδωλολατρίας το αίμα
με πνεύμα του Χριστού.
Η Ελλάδα πίσω απ’ όλα αντιστέκεται
ευτυχισμένη.
Με κόπο έκρυψα ένα λιγάκι δάκρυ
Όταν η νύφη αγκάλιασε τον νέο
Κι έτσι γλυκά φιλήθηκαν.
Από έναν γάμο για έναν γάμο
όλες οι χαρές τελέστηκαν..
Ξάνθη 15.9.2012
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
▼
2013
(910)
-
▼
Μαΐου
(90)
- Ποιός επιβιώνει μες τον δαιμονικό τσουχτερό αέρα τ...
- Και η ψυχή μου, πατρίδα μου προδομένη, Σου αφιερώθ...
- Είναι που η φτώχεια μυρίζει όπως η φωτιά
- Εκεί βρήκα την λέξη που ο άνθρωπος συνάντησε τον ο...
- Αγαπώ την ποίηση γιατί ξεσκλαβώνει την μοίρα
- Ενημερώνονται οι καταιγίδες για του σύννεφου τις α...
- Παρασέρνει τα πάντα η νοτισμένη αγρύπνια μου.
- Εύσχημος είναι ο αέρας και λιγοστός.
- Η επικαιρότητα της σιωπής…
- Είμαι πολύ συνεσταλμένος τελικά- δεν κλωτσώ
- Ό,τι είμαι είναι από πηλό
- Έτσι το ποίημα!
- Γέμισε ωραία το φεγγάρι
- Ο κόσμος της σιωπής
- Το σπίτι είναι αυτό -πιο ευρύχωρο από το υπερπ...
- Η ποίηση ήρθε για να με συναντήσει εκεί, παντού-
- Γενέθλια…
- Λαλάει ο πόθος και σε κάθε βήμα του αδιάκοπα και ο...
- Εξάψεις λυρικές και πάθος
- Στιγμής ιαχή και ευκολοδιάβαστη κορυφαία ψυχή!
- Ο ΓΑΜΟΣ..
- Κόρη συννεφένια λέξη
- Βρωμάει το τοπίο σάπια Γερμανία..
- Στην άλλη σελίδα του ευκαλύπτου
- Μην χαίρεσαι για τα χλωρά σου όταν τριγύρω σου ξερ...
- Ξυπνάς αγέρωχή μου ιέρεια!
- Η εξουσία, αχ η εξουσία!
- Οι πρωταγωνιστές των ελπίδων…
- Ένοχε σκύλε που γαυγίζεις αλλά δεν δαγκώνεις..
- Ο χρόνος είναι παγίδα
- Είμαι αυτός που οι ηλικίες του απίστησαν
- Θα ξυπνήσουμε μια μέρα μες σε πελώρια φυλακή
- Ανασαίνω γαλήνη των δέντρων
- πλάσμα μαγευτικό της άνοιξης- χαμογέλα μου
- Έτσι που σ’ αγαπώ η κάθε μέρα δικαιώνεται.
- Οι τοξοβολίες αφήνουν τον στόχο ανοικτό
- Είσαι μια πεταλούδα πλανεύτρα.
- Ξεχνώ γιατί το θέλησα.
- Είμαι ψυλλιασμένος με όλα και όλα κάποτε με πολεμούν
- ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΩΡΕΣ..
- Τι κομίζει λοιπόν ο ποιητής;
- Κάτι ισορροπίες μαγικές που κάναν την ψυχή μου ωραία
- Η μέρα πλουταίνει.
- Μικρή χορεύτρια που τίναξες την σκόνη του ορίζοντα...
- Στο κενό πέφτουν όλα.
- πεθαίνουνε ποτέ οι ποιητές; Όχι
- Σ’ ένα φιλί ο κόσμος στερεώθηκε
- Κοιτώ τους ανθρώπους δεν παρατηρώ τις σκιές τους.
- ΥΛΙΚΕΣ ΣΥΜΠΟΝΙΕΣ,
- Μην πλέεις προς την ουτοπία την αγκαθωτή.
- Αλλά γιατί γράφεις;- θα ρώταγε κανείς.
- Γυναίκα.
- Κάποτε υπήρξα αναγνώστης στο χάρτινο όνειρο της ζωής·
- Μέθυσα πάλι απόψε με πληθυντικό γιασεμί
- Ο φίλος.
- Η ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΧΤΙΖΕΙ ΣΥΝΝΕΦΕΝΙΑ ΚΑΣΤΡΑ..
- θυμάμαι την φωνή σου που ήταν μουσική
- Θα κλάψω πάνω στο στήθος σου σαν το παιδί που τρόμ...
- Είσαι, ώ θηλυκό που λάτρεψα, η χαρά μου
- ΑΠΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ
- Σκουριάζει πάντα τόσο εύκολα ο πηλός!
- αυτός ο τόπος
- Η ψυχή μου είναι γυμνή και θωπεύει την φύση απέριττα.
- Σκαρώνοντας του νου μου και της φαντασίας αβρότητες..
- Στο πληκτρολόγιο δεν είμαι εγώ, είναι ένας άλλος
- Άσε τον αέρα να φυσάει, άσε τον αέρα..
- Χλευάζουν οι πολλοί τον έναν και ο ένας αποτραβηγμ...
- Εκεί σε βρίσκω που σε χάνω
- Αγαπώ να μην είμαι τίποτα και να είσαι τα πάντα.
- Κατακόκκινη είναι η μοναξιά και λευκό και στιλπνό ...
- Η κάθε λέξη που προφέρω μου προσθέτει μία φυλακή
- έχω έναν ήλιο στο μυαλό και στην καρδιά μια θάλασσα.
- Η πράξη πλάθεται με ιδεαλισμό που παρακμάζει.
- Μια γυναίκα σκοτεινή σαν δαγκωμένο μήλο
- Ο ήλιος ταρακουνάει όλες τις βάρκες του ορίζοντα.
- Ωραία που είσαι μικρή Περσεφόνη!
- Ιωβηλαία έτη..
- Ζει με τον οβολό των λέξεων.
- Και των ελλήνων Πάσχα!
- Συντονίζονται οι λαοί σε μισοπεθαμένες συχνότητες.
- Μοιράζομαι το ποίημα μέχρι να συντελεστεί το γεγον...
- Τα όνειρα που κάνω διευρύνουν την φωτιά της συνείδ...
- Φυγόδικος και ούτε που ’χω πια καιρό
- Κοίλες ιδέες του Θεού
- Θρησκεύω τίνι τρόπω ο μυστικός βούλεται θέλει.
- Ο τζόγος είναι πάντα η ζωή
- Κατοικώ στην επιφάνεια της πραγματικότητας
- Από κάθε άποψη ορυκτά είναι τα αισθήματα
- Πρώτα η ζωή, η μαγική ζωή
- Θα ζητήσω από τους ίσκιους την σιωπή
2 σχόλια:
Μπορεί να είναι
κάααμποσο χρόνο πίσω!
μα η δεμένη οικογένεια και η Αρχή της ομορφιάς
ανοίγουν το δικό τους μονοπάτι...
Να σας ζήσουν
και να τους χαίρεστε, με αγάπη και υγεία.
Το...κουκλακι,σαν κούκλα είναι!!!
Όπως όλοι σας.
Χάρηκα για την άνοιξη που μας παρουσίασες.
Φιλιά
Υιώτα
Αστοριανή, ΝΥ
Να είσαι καλά Υιώτα, μακρινή φίλη!
Σου έστειλα βιβλίο- έχε τον νου.
Χαιρετισμούς στον Δημήτρη!
Δημοσίευση σχολίου