Κεράσι χρώμα των χειλιών σου
το φως.
Είσαι μια πεταλούδα πλανεύτρα.
Σε υφαρπάζει ο άνεμος,
απλώνει τα μαλλιά σου
Ως το απώτατο του ήλιου ευτύχημα.
Στον ώμο σου το σκίτσο του
έρωτα απλωμένο
Σαν επικύρωση πάνω στο δέρμα
της σαγήνης και της ηδονής.
Και η κοιλιά σου γόνιμο
λιβάδι που η αφή μου τρέχει.
Πιο κάτω, είναι το μυστήριο
μεγαλύτερο:
Εγκλωβίζομαι νου τε και σκέψη
κι ούτε που θέλω να λευτερωθώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου