Μέθη πίσω από την αγκαλιά
σου.
Μελαχρινή νεράιδα που αγάπησε
ο καιρός.
Ο χρόνος για να σε λαμπρύνει έχει
μια φιλοδοξία
Και κάνει την ψυχή σου ωραία
να φλέγεται.
Ο σκελετός της μέρας κρέμεται
απ’ τα κλωνιά των φωνηέντων.
Έτσι που σ’ αγαπώ η κάθε μέρα
δικαιώνεται.
Στην γειτονιά σου γυρίζω και
ξορκίζω την θλίψη μου
Με εικόνες παίγνια του χαρωπού
σου μυαλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου