Επιστρέφουν οι θόρυβοι της
πόλης και τα φιλόδοξα απογεύματα που στηρίζουν το δόγμα μιας παρακμής.
Υπό προϋποθέσεις, ο θάνατος
ενεργοποιείται με μέγιστη θλίψη.
Ευπάθεια των ντελικάτων – δεν
θ’ αντέξουν.
Ας μην έλειπε ποτέ η απόφαση
του ξίφους κι η πανηγυρική χαρά των ενστίκτων ..
Η καρδιά δεν αποτέλεσε ποτέ
εμπόρευμα.
Ενημερώνονται οι καταιγίδες
για του σύννεφου τις αποφάσεις.
Θ’ αναβληθούν τα αθροίσματα
της αισιοδοξίας.
Το πνεύμα θα περιφέρεται
διάπυρο επί των υδάτων.
Μια μέρα, αυτός που εξεμάνη’
για πολλά, θα καθορίσει
καινούριο πρόσωπο της
αστραπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου