πλάσμα μαγευτικό της άνοιξης- χαμογέλα μου

Μέσα στον κήπο συμπαθώ τις λεμονιές

Και τα πεσμένα πλατανόφυλλα των ελπίδων.

Ο χρόνος ρέει- απαλύνουν οι μέρες τον πόνο,

Η ζωή με θλίψη σπουδάζεται και που πασχίζεις για μια αρετή.

Χαμογέλα μου λοιπόν, πρωί που σε κοιτώ που βγήκες στο μπαλκόνι

Για να ποτίσεις τα γλαστράκια σου, πλάσμα

Μαγευτικό της άνοιξης- χαμογέλα μου

Και άσε την καρδιά σου να συναγωνίζεται με την αυγή

Ποια χρώματα να απλώσει σαν τα υφάσματα

Της φούστας σου που ο αέρας ανασήκωσε και χάθηκε η μιλιά μου!