Η πράξη πλάθεται με ιδεαλισμό που παρακμάζει.

Σαλιγκάρι που αραδίζει πάνω στα φύλλα σαλιγκάρι που κατεργάζεται την νηνεμία και τον ουρανό.

Στο πρωί γίνονται νότες χλωροφύλλης πάνω στα κορμάκια των ανθών κι η εκκλησία της μέλισσας γυρίζει

Προς την ανατολή που μέλι ο ήλιος έγινε και άναψε.

Τσακμάκι η πέτρα και σπιθίζει σαν κρυψίνους μύστης της μεγάλης ερημιάς.

Η πράξη πλάθεται με ιδεαλισμό που παρακμάζει.

Όλα τα μπόρεσα μα μου απιστεί η φωνή μου.

Ίσως μια μέρα γίνω ο μόνος νικητής που ηττημένος χάθηκε από τον εαυτό του..