...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Μαΐου 2013

Ο ΓΑΜΟΣ..

















Πέφτει το απόγευμα σαν χάδι απαλό και ο γαμπρός
Μπροστά από την εκκλησία με 
τ’ ατσαλάκωτά του ρούχα περιμένει
η νύφη να φανεί που άργησε 
για να του γίνει ο χρόνος λίγο πιο μαρτύριο.
            Και όταν ήρθε εκείνη φώτισε ο τόπος
            Μες τ’ άσπρα τούλια της ντυμένη και τα γιασεμιά 
            Λευκό αθώο περιστέρι που ζητάει το φιλί και την ψυχή.
Έσκυψε τότε και γλυκά την φίλησε.
Και πάνε μέσα που ο γέροντας με απαλή φωνή
Τους καλωσόρισε και λόγια τέτοια είπε
Που γέννησαν ελπίδες οι στιγμές.
                    Όμορφα ακούστηκαν οι ευχολογίες.
                     Με έναν τρόπο και εγώ τις θέλησα.
                     Αρσενικό και θηλυκό ενώθηκαν σαν από ιερό σημάδι
                     Να πάει η ζωή μπροστά.
Κι όπως χορεύανε τον Ησαΐα
Δάκρυσε η μάνα δάκρυσε ο πεθερός
Κι η εκκλησία φωταγωγήθηκε 
από τις συγκινήσεις.
               Φιλί γλυκό ευαγγέλιο που ανάνηψαν οι αγάπες 
                    Οι καλεσμένοι ευχήθηκαν κι η νύχτα ήρθε
                    Για να αρχίσουν οι χοροί και τα τραγούδια.
Πρώτη η νύφη κι ο γαμπρός πρώτη η συμπεθέρα
Και με το φλάμπουρο ο γαμπρός μπροστά 
Που ο χορός σε έναν  κύκλο ξεκινά.
           Στο σπίτι τα κολλαριστά κεντήματα 
           Σαν όπως που με ζαχαρόνερο τα έφτιαχνε η γιαγιά μου
Και τώρα γέμισαν με όμορφα γλυκά 
Όπως η Δήμητρα της γονιμότητας 
από αρχαίων παράγγελνε.
          Κι εγώ που ήξερα ότι απάνω απ’ όλα τα μυστήρια
          Το πιο μυστήριο είναι ν’ αγαπάς
          Χαιρόμουν τόσο που έβλεπα να ζει ο έρωτας 
          που θέλησε ωραία να τους σμίξει.
Κρατάει ο χορός κι αλλάζει χέρια
Το φλάμπουρο με τον συμβολισμό του
Σαρακατσάνικο ευγονικό σημάδι
Που πάντρεψε της ειδωλολατρίας το αίμα 
με πνεύμα του Χριστού.
               Η Ελλάδα πίσω απ’ όλα αντιστέκεται 
                                    ευτυχισμένη.
Με κόπο έκρυψα ένα λιγάκι δάκρυ
Όταν η νύφη αγκάλιασε τον νέο
Κι έτσι γλυκά φιλήθηκαν.
         Από έναν γάμο για έναν γάμο 
            όλες οι χαρές τελέστηκαν..

                                                     Ξάνθη 15.9.2012

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Μπορεί να είναι
κάααμποσο χρόνο πίσω!
μα η δεμένη οικογένεια και η Αρχή της ομορφιάς
ανοίγουν το δικό τους μονοπάτι...

Να σας ζήσουν
και να τους χαίρεστε, με αγάπη και υγεία.
Το...κουκλακι,σαν κούκλα είναι!!!
Όπως όλοι σας.
Χάρηκα για την άνοιξη που μας παρουσίασες.
Φιλιά
Υιώτα
Αστοριανή, ΝΥ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Να είσαι καλά Υιώτα, μακρινή φίλη!
Σου έστειλα βιβλίο- έχε τον νου.
Χαιρετισμούς στον Δημήτρη!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου