Θα ζητήσω από τους ίσκιους
την σιωπή και πέρα
από την νύχτα των κοιμητηρίων
Γαλανός ουρανός θα απλωθεί
Επάνω μου,
που θα φτάνει
που θα φτάνει
ως τα όμορφα όνειρα.
Αυτά τα δόρατα των ηλιαχτίδων
αυτές
οι μανιασμένες ορδές
Του φωτός,- μες σε όλα μιλάνε
Τα πλάσματα,
ανάταση και ευτυχίας την
τέρψη.
Κρυφακούω του λίθου τον
ψίθυρο, μια προσοχή έχω
Μην χαθεί το αποδημητικό
δευτερόλεπτο που η αλήθεια
Η πιο μικρή των πραγμάτων
γύρω μου
δεν
γύρω μου
δεν
Θα καταγραφεί.
Εκείνο που μου γέννησε το
ποίημα, εκείνο
το λιλιπούτειο φωνήεν σαν της αστραπής
ή του ουράνιου τόξου δεν
το λιλιπούτειο φωνήεν σαν της αστραπής
ή του ουράνιου τόξου δεν
σκαλώσει στης σελίδας το
άγραφο
και,
προπαντός,
και,
προπαντός,
στην καρδιά μου..
4 σχόλια:
Voy a pedir silencio sombras y más allá
la noche de los cementerios
El cielo azul se extenderán
A mí,
que alcanza
tan hermosos sueños.
Bellos versos con profundidad de miedo y vida sin alas....
Un abrazo y mi admiración. Así la traducción no es perfecta, logro percibir tu calidad poética.
Καλό Πάσχα,
αγαπημένη ποιητή,
στο νου και στην καρδιά.
Η Ψυχή;
Άδολη, αφού λατρεύει την Φύση.
Χαιρετισμούς σε όλους σας,
Υιώτα
Υιώτα
καλό Πάσχα και σε σένα
θέλω να βλέπω στην λέξη τον πάσχοντα, αυτόν που παιδεύεται για κάτι και τελικά φτάνει σε ένα μέγα ιερό Σκοπό..
Χαιρετισμούς και σε σας!
Paty Carvajal
la traducción no es perfectapero uno puede sentir incluso un latido del corazón-¿Qué es la poesía.Mis besos!
Δημοσίευση σχολίου