Μόνος και εναντίον της νύχτας
Μόνος και να μου σώνεται η
φωνή
Παίζω την τύχη μου στα ζάρια
Των άστρων και προσδοκώ ένα
φιλεύσπλαχνο ουρανό
Οι μέρες με κούρασαν- μαζεύω
Τα κομμάτια μου, πονούν τα
κόκαλά μου
πολλές σκαρφάλωσα δύσκολες
σκαλωσιές
Ο άνθρωπος που είμαι πλέον
τρομάζω
Πώς έγιναν τα καθεστώτα γύρω
μου μία αρπάγη
Που απομυζά την ζωή κι όλος ο
πόνος
Απ’ την αρχή και πάλι
επιστρέφεται
Στον που δεν έμαθε ψέματα
λόγια να λέει..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
δύσκολα τα πράγματα όταν είσαι μόνος!!...
ωραίο !!!!
όλοι είμαστε κατά βάθος μόνοι.Αλλά και εσύ δεν είσαι,γιατί υπάρχουμε εμείς που σε διαβάζουμε με αγάπη.
Αλλη μία φορά,απέδωσες υπέρχοχα!!!!
καλό βράδυ Στρατή-)
Παρασκευή
εύκολα τα πράγματα όταν σ' αρέσει..
Ευχαριστώ!
Είσαι στην καρδιά μου για πολλούς λόγους Χρυσούλα!
Νιώθω την καλή σου καρδιά σε κάθε λέξη σου..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου