Όπως εγώ κανείς δεν μπορεί να σε μάθει, όπως εγώ
Που ξεφύλλισα τα αινιγματικά μάτια σου και βρήκα
τόσο φεγγάρι που θα ζήλευαν να το είχαν οι νύχτες.
Σε έφτασα
Με τον νου όχι, μόνο με την καρδιά και σε πήρα
Από το δόκανο της καθημερινότητας για να σε κάνω πουλί
Που απ' όλα ξεφεύγει.
Τώρα αφήνω τις λέξεις μου να προσπαθήσουν να πούνε
Το ανείπωτο, κοιτάζω
Που όταν βραδιάζει είναι μελαγχολικός ο βυθός
Των ματιών σου
Και ξέρω ότι μέσα σου εργάστηκε τόσο ο έρωτας που θα γίνει
Μια μέρα η πατριδογνωσία μου μια φράση
Που θ' ακουμπά εντός της
της ψυχής σου ο ωραίος ορίζοντας..
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Τι θαυμάσιο ποίημα !!!
Kαι πόσο όμορφη η ανανεωμένη σελίδα !!!
Καλό βράδυ εύχομαι !
Μου αρέσει πάρα πολύ το ποιήμα αυτο.
Κάτι εχει που με αγγίζει.
καλορίζικη η ανανέωση :)
καλή σου νύχτα
Αφωνη!
Καλό χειμώνα Λευκέ λύκε!
Τι θα μπορούσα να πω εγώ για τις δικές σου σελίδες που ξεχειλίζουν χρώματα και μουσική!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις αναρτήσεις!
Καλημέρα!
Καλημέρα vasiliki!
Σ' ευχαριστώ!
Συν τοις άλλοις
σου χρωστώ μια φωνή..
Σ' ευχαριστώ!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου