...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

3 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΙΚΡΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ!






Οι ιδιότητες των λέξεων ξεκάνουν το αφηρημένο εγώ σου-



Ένα ειδωλολατρικό παιχνίδι φωνηέντων που δεν το ορίζεις καν-



Τα σύμφωνα απλά σκληραίνουνε ό,τι θα πεις-



Κάνουν το ένα –ένα και το δύο πιο λιγότερο-



Μέσα σε μια ακατανόητη για σένα ρητορεία..





Κι όπως επικοινωνείς με το σύμπαν

των νοημάτων- μικρός που είναι ο κόσμος σου!

και το καταλαβαίνεις-



Αφήνεις τις μεγάλες σου κραυγές να χλιμιντρούν μην ξέροντας

τα άλογα λόγια σου κατά που να τραβήξουν..

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Οι ανασες είναι άγρια άλογα...
πως να χωρέσουν αναμεσα στις λεξεις?...

Όλος ο καλπασμός αναμοχλεύει το υγρό χώμα των γραμμάτων και ο κόσμος του ποιήματος γκρεμίζει τα στενά του όρια...
Επιμηκύνεται το Σύμπαν...

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ
και οι λέξεις είναι άτια σε έναν δύσκολο στίβο..
Πώς να τις τιθασεύσει κανείς;
Καλημέρα!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου