Εικόνας το πικρό συμπέρασμα…

 

Άστεγος και με σώνει μόνο η μουσική

Και ένα πρώτο φως της αυγής που επαίρεται.

Ανήκω στον ύπνο μου- κι όμως εκείνος πάντοτε είναι

Ένα σύνορο που δεν άνοιξε ακόμα.

Μετρώ την υγρασία από τις πλάκες του πεζοδρομίου.

Μετρώ τον διαξιφισμό μου με την σκληρότητα.

Μετρώ τα αμέτρητα

Αγκαλιάσματα που έχασα.

Με προσφυγή στον καθαρό ουρανό κι απόψε

Μετρώ την οφειλή μου στον χάρο!

24/ 4/ 2025