Σε χρόνο ουδέτερο, όλα έρχονται και φεύγουν μαραζωμένα.
Το πρόσωπο το αναίσχυντο της Ιστορίας-
Δεν ντράπηκαν να μην λυπούνται που δολοφονούν.
Σε όλα βλέπω τον αφεύγατο
Παιδεμό μου.
Και αποκρίνομαι μέσα από μια συστολή που κάνει την ψυχολογία μου
Τσαλαπατημένη.
Άντε και μπράβο για το
Μαύρο σκαθάρι που είμαστε!
Κι αγράμματο- κι ας αραδιάζει ποιήματα-
Ικετεύει για μία συγχώρεση καραμπινάτη!
Όλα τα πεπραγμένα μας θα τα κρίνει
Η ανοιγμένη φτερούγα μας,
η αποφασιστική!
4/ 4/ 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου