Για ύλη μη διψώντας κι όμως
Υπήρξα πάντα τροχονόμος
Μην τρέξουνε οι λέξεις παραπάνω
Κουράστηκα να λέω πράγματα ίδια
Ας πάνε όλα που με λίωσαν στα τσακίδια
Μένω με λίγα και μονάχα τ’ αναγκαία
Ακόμη θέλω και ζητάω τα ωραία
Αν γράφεις ποιήματα ωραία φωτεινά
Θα σε ακολουθεί μια ανυπόταχτη χαρά
Μείνε για πάντα αισιόδοξος και προσηλώσου
Κι ο Χρόνος θα δουλέψει για καλό σου
Αν δεν τα καταφέρεις να σωθείς
Ίσως μια μέρα από θαύμα να δικαιωθείς
Βρε μην το βάζεις κάτω, πυροβόλα
Δεν θα τα έχουμε για πάντα όλα
Και με τα λίγα κάνουμε κουμάντο
Το ‘πα σε σένα και το είπα στον Σαράντο
Αν δεν μ’ ακούσεις χάθηκες καλό μου
Θα σβήσεις όπως σβήνει τ’ όνειρό μου…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου